%0 Journal Article %T «تئوری» و «داستان» به‌مثابه دو فرم زبانی بنیادین برای تاریخ‌نویسی؛ نگاهی پدیدارشناسانه-اگزیستانسیالیستی %J نقد و نظریه ادبی %I دانشگاه گیلان %Z 2476-7387 %A وسمه‌گر, سید رضا %D 2022 %\ 05/22/2022 %V 7 %N 1 %P 283-305 %! «تئوری» و «داستان» به‌مثابه دو فرم زبانی بنیادین برای تاریخ‌نویسی؛ نگاهی پدیدارشناسانه-اگزیستانسیالیستی %K فرم زبان %K نقد فرمالیستی %K تئوری %K داستان %K منظر پدیدارشناسانه-اگزیستانسیالیستی %R 10.22124/naqd.2022.20932.2291 %X فرم زبان یا چگونگی سخن گفتن ما در باب جهان (گذشته) امری خنثی و بی‌اهمیت نیست. نقد فرمالیستی، از نوعی که در نوشتار حاضر رخ می‌دهد، نشان خواهد داد که این فرم انتخابی ما، یا غالباً تحمیل‌شده بر ما -فراتر از موضوعات و غایت و روش و رویکرد تحقیق تاریخی- تعیین‌کننده و سرنوشت‌ساز است. در اثر حاضر، دو فرم بنیادین برای گفتن از مقطعی در گذشته انسانی معرفی می‌شود: فرم تئوریک و فرم داستانی. این مطالعه فرمالیستی فاشیسمِ همواره زورآور زبان را به رسمیت شناخته و تا حد نهایت جدی می‌گیرد؛ با وجود این، می‌کوشد تا به فرم متناسب با مطالعه تاریخی دست یابد، یعنی آن فرم زبانی را که قادر باشد راهی برای گریز از میل مفرط و ذاتی ذهن و زبان آدمی برای ازآن‌خودسازی دیگری و کشتن او بیابد. با بهره‌گیری از آراءِ اندیشمندان پدیدارشناس و اگزیستانسیالیست، می‌توان فرمی داستانی را که قادر به گفتن از تجربه حسّی و ازلی انسان، در-جهان-بودگی او، و مقاوم در برابر میل ما به از آن خودسازی انسان زیسته در گذشته باشد معرفی کرد. %U https://naqd.guilan.ac.ir/article_5945_afaac3d394c476932e74034cf0079333.pdf