Metamorphosis, Punishment, and the Grotesque Body: A Symbolic Reading of Ali-mohammad Afghani’s Shalgham Miveh-e Beheshte

Heidari, Maryam

doi:10.22124/naqd.2025.30028.2673

Metamorphosis, Punishment, and the Grotesque Body: A Symbolic Reading of Ali-mohammad Afghani’s Shalgham Miveh-e Beheshte

Document Type : Original Article

Author

Maryam Heidari

Assistant Professor in Persian Language and Literature, Payame Noor University, Tehran, Iran.

10.22124/naqd.2025.30028.2673

Abstract

In folklore, the grotesque body is always attributed to a deviation from social norms, opposing the concept of “good.” In other words, evil thoughts, evil deeds, and evil words manifest themselves as a physical deformity. That said, classical literature moves beyond the evil manifestation of the grotesque body and explores other concepts, such as curse, emptiness, alienation, and identity crisis. Informed by Bakhtinian and Lacanian theories, this study adopts a descriptive-analytic approach to explore Ali-mohammad Afghani’s Shalgham Miveh-e Beheshte. The present study investigates the process through which a distortion in the Symbolic order (culture and language) manifests itself as grotesque bodies, and reverses the borders between life and death, and human and non-human. In addition, echoing Bakhtinian Carnival and Lacanian Mirror Stage, the study explores the complex correlation between the three Lacanian orders and their effects on subjectification and traumatic experiences. This study concludes that the grotesque body symbolises mankind’s fragility and un-authorised consciousness.

Extended Abstract
1. Introduction
In accordance with different literary contexts, the grotesque body manifests itself as deviation, rejection, and disfiguration. Although folklore treats the grotesque body as punishment for sins or disobedience, modern literature treats the grotesque as a complex representation of identity crisis, intrapsychal distress, or resistance against an oppressive social order. Ali-mohammad Afghani’s Shalgham Miveh-e Beheshte is among the few realist-socialist works in Persian literature. It correlates the grotesque body with psychological, mythical, and social concepts. Informed by Bakhtinian and Lacanian theories, this study adopts a descriptive-analytic approach to explore Ali-mohammad Afghani’s Shalgham Miveh-e Beheshte.

2. Methodology
Informed by Bakhtinian and Lacanian theories, this study adopts a descriptive-analytic approach to explore Ali-mohammad Afghani’s Shalgham Miveh-e Beheshte in a psychological and cultural reading.

3. Theoretical Framework
The present textual analysis turns around two principles: Bakhtin’s “grotesque body,” which treats the body as open, multi-layered, alive, and in interaction with the world, and “Carnival,” which interprets underground awareness and resistance against a solidified system. On the other hand, there are Lacanian Orders, which treat the grotesque body as a return of the Real through traumas, metamorphosis, and linguistic disorders.

4. Discussion and Analysis
In Shalgham Miveh-e Beheshte, Abedin bites the forbidden turnip, given to him by Gol-anbar, which turns him into a disfigured and overgrown monster. This metamorphosis is not a biological or symbolic transformation, but a projection of the Real. His body, from a Bakhtinian standpoint, is an open and incomplete form, which, in turn, leads to a Carnivalesque object that people take to an asylum.
After the metamorphosis, Abedin’s language is reduced to the repetition of a single, personal, and meaningless word: “Ouji.” This transfiguration, according to Lacan, is a refusal of the Symbolic order and the meaning structure. It is a return to the Real which cannot be phrased by language or be interpreted. The Real manifests itself as terror, silence, and trauma.
Gol-anbar’s psychosis symbolises a mental and psychological breakdown caused by sin, regret, and suppression. His experiences of live burial when he was a child, his fear of dark places and the Djinn, his suppressed desires, and a forbidden relationship with Hormouz lead to a mental breakdown. In addition, his temptation to return to the basement and his secret affair are manifestations of Lacanian “repetition automatism.”

5. Conclusion
The results of this study show that the manifestations of the grotesque body move beyond a disfigured body to complex correlations among truth/lie, real/imagination, and ethics/pleasure. Not only are these bodies diseased, but they are also hampered by guilt, sin, judgment, awareness, and suppression. The rejection of the Symbolic order, the inability of the society to encounter the Real, and defence mechanisms such as projection and repression create bodies that are terrifying, disfigured, and disclosing. In this regard, Ali-mohammad Afghani’s Shalgham Miveh-e Beheshte is a grotesque dramatic manifestation of social and ethical psychosis.

Bibliography
Afghani, A. 1388 [2009]. Shlagham Miveh-e Beheshte. Tehran: Negah. [In Persian].
Dali, G. 1395 [2016]. Goshoodan-e Fazāye Falsafeh. Mojataba, G (trans.). Tehran: Gam-e No. [In Persian].
Hosseini, F and GholamHossein, Sh and Is-haq, T. 1397 [2018]. “Barrasi-e Grotesque va Seyr va Pishineh-e ān dar Iran.” Tārikh-e Adabiyāt. 11 (2): 27-53. [In Persian].
Thompson, P. 1398 [2019]. Grotesque dar Adabiyāt. Farzaneh, T (trans.). Tehran: Markaz. [In Persian]. (Grotesque in Literature)

Keywords

Main Subjects

Rereading and criticism of literary texts

References

اسدی، علیرضا و شوهانی، علیرضا و اسماعیلینیا، فاطمه. (1398). «بررسی جلوه های گروتسک در آثار بهرام صادقی و اوژن یونسکو». پژوهشنامۀ ادبیات داستانی، 26 (1)، 1-21.

10.22126/rp.1970.1067

افغانی، علیمحمد. (1388). شلغم میوۀ بهشته، تهران: نگاه.

آریان‌پور کاشانی، عباس. (1363). فرهنگ کامل انگلیسی فارسی، تهران: امیر کبیر.

پاکباز، رویین. (1381). دایره المعارف هنر، تهران: فرهنگ معاصر.

تامسون، فیلیپ. (1398). گروتسک در ادبیات، ترجمۀ فرزانه طاهری، تهران: مرکز.

حسنزاده میرعلی، عبدالله و انصاری، نیلوفر. (1396). «تبیین گروتسک در عزاداران بیل». رخسار زبان، (18)، 3-38

حسینی، فرشته سادات و شریفی ولدانی، غلامحسین و طغیانی اسفرجانی، اسحاق. (1397). «بررسی گروتسک و سیر و پیشینۀ آن در ایران». تاریخ ادبیات (پژوهشنامۀ علوم انسانی)، 11 (2)، 27-53.

10.48308/hlit.2019.98911

حسینی، فرشته سادات و طغیانی اسفرجانی، اسحاق. (1401). «بررسی نمودهای گروتسک در سمفونی مردگان». پژوهشهای میانرشتهای زبان و ادبیات فارسی، 1 (1)، 92- 115.

10.30479/irpli.2021.14307.1009

خسروی شکیب، محمد و یاسمی‌فر، معصومه. (1400). «بررسی جامعهشناختی جایگاه زن در رمان‌های چشمهایش و شلغم میوۀ بهشته». پژوهشنامۀ ادبیات داستانی، 10 (2)، 1-20.

10.22126/rp.2021.5992.1285

دالی، گلین. (1395). گشودن فضای فلسفه، ترجمۀ مجتبی گلمحمدی. تهران: گام نو.

رابرتس، آدام. (1386). فردریک جیمسن: مارکسیسم، نقد ادبی و پسامدرنیسم، ترجمۀ وحید ولیزاده. تهران: نی.

راستی‌یگانه، فاطمه. (1388). «جستاری در گروتسک». صحنه، 69 (3)، 116-118.

رشیدآبادی، زکیه و مبارکی، سهیلا و آریان، امیرحسین. (1392). «بررسی و تحلیل مؤلفههای گروتسک در بوف کور صادق هدایت». زبان و ادبیات فارسی، 2 (9)، 89-95.

زیما، پیر. و. (1377). «جامعه‌شناسی رمان از دیدگاه یان وات، لوکاچ، ماشری، گلدمن، باختین». در جامعه‌شناسی ادبیات، مترجم و گردآورنده محمد جعفر پوینده. تهران: نقش جهان. 155-196.

فضایلی، سودابه. (1397). شبرنگ بهزاد، تهران: پندار تابان.

فنایی، زهرا و واحد دهکردی، فرزانه. (1400). «تحلیل رابطۀ کهن الگوی شر با مفهوم گروتسک در نگارههای البلهان ابومعشر بلخی». مبانی نظری هنرهای تجسمی، 11 (1)، 76-89.

10.22051/jtpva.2021.30752.1174.

مبارک، وحید و حیدرینسب، فرحناز. (1402). «اسمسازی و استعارۀ دستوری در داستان شلغم میوۀ بهشته از علیمحمد افغانی». پژوهشهای دستوری و بلاغی، 23 (13)، 144-159.

10.22091/jls.2023.9472.1506

مظلوم‌نژادری، شیدا. (1400). «هراس‌انگیز، سحرآمیز: بررسی عناصر گروتسک در عزاداران بیل غلامحسین ساعدی و آواز کافۀ غم‌بار کارسون مک کالر». مجموعه مقالات همایش پژوهشهای مدیریت و علوم انسانی در ایران، 659-670 .

مکاریک، ایرنا ریما. (1388). دانشنامۀ نظریههای ادبی معاصر، ترجمۀ مهران مهاجر و محمد نبوی. تهران: آگه.

موللی، کرامت. (1383). مبانی روانکاوی فروید- لکان، تهران: نی.

نعمتاللهی، روح الله. (1402). «بررسی تطبیقی مؤلفههای گروتسک در دو اثر مغازۀ خودکشی ژان تولی و شازده احتجاب هوشنگ گلشیری». ادبیات تطبیقی، 28 (28)، 377-405.

10.22103/jcl.2023.21220.3598

نوری، محمد. (1385). «اخلاق و عرفان تمثیلی: اسب بهعنوان یک نماد معنوی». مطالعات اخلاق کاربردی، (4)، 89-116.

واحد دهکردی، فرزانه و فنایی، زهرا و دهباشی، مهدی و مجابی، سید علی. (1401). «تحلیل گروتسک در نگارۀ دابهالارض فالنامهها براساس رویکرد باختین». باغ نظر، 20 (119)، 39-48.

10.22034/bagh.2022.334920.5156

Eagleton, T. (1983). Literary Theory: An Introdoction, Minneapolis: Univerdity of Minnesota press.

Homer, Sean. (2005). Jaqcques Lacan: Routlege Critical Thinkers, Oxon. UK: Routledge.

Habib, R. (2005). A History of Literary Criticism: From Plato to the Present, London: Blackwell.

Bakhtin, M. (1984). Rabelais and his world, (Trans.) H. Isovolsky. Bloomington: Indian University Press.

Kayser, W. (1963). The Grotesque in Art and Literature, Bloomington: Indian University Press.

Hagerty. O. M. (1944). The Grotesque Artist-Robert Browning, M. A. thesis. Loyola Univerdity Chicago. Retrieved from Loyola eCommons repository.

Coudden, J. A. (1999). A Dictionary of literary terms & Literary Theory, New York: Penguin Books.

Lacan, J. (1964). The Seminar. Book XI; The Four Fundamental Concepts of Psychoanalysis, (Trans.) A. Sheridan. London: Hogarth Press and Institute of Psycho-Analysis.