پاکتچی، ا. 1388. «نقد الگوهای خطی در پژوهش تاریخی اندیشه سیاسی اسلام». مجموعه مقاله روششناسی در مطالعات سیاسی اسلام، به کوشش ع. علیخانی. تهران: دانشگاه امام صادق. 285-331.
جعفرینژاد، ا. 1386. «نفوذ فرهنگ، زبان و ادبیات فارسی در فرهنگ و هویت ملی هندوستان و شبهقاره». نامه پارسی، سال دوازدهم(1و2): 97-119.
زرقانی، م. 1388. تاریخ ادبی ایران و قلمرو زبان فارسی، تهران: سخن.
زرینکوب، ع. 1392. تاریخ مردم ایران؛ از پایان ساسانیان تا پایان آلبویه، تهران: امیرکبیر.
سارلی، ن. 1392. «نقد و بازاندیشی دورهبندی در تاریخ ادبی». نقد ادبی، سال ششم(23): 11-36.
شیری، ق. 1389. «پیچیدگیهای سبک اصفهانی یا هندی و زمینههای پیدایش آن». مجله پژوهشهای زبان و ادبیات فارسی، دوره جدید (1)(پیاپی 5): 31-48.
صفا، ذ. 1363. تاریخ ادبیات ایران، ج1 و 2 و 5/1. تهران: فردوسی.
محمدیملایری، م. 1379. تاریخ و فرهنگ ایران، ج3. تهران: توس.
همایی، ج. بیتا. تاریخ ادبیات ایران، چاپ سوم. تهران: فروغی.
Al-baghdadi, N. 2008. "Registers of Arabic Literary History". New Literary History, Vol 39 (3): 431-461.
Helberg, R.V. 2006. Literary History and the Evaluation of poetry, oxford: published by oxford university Press.
Rehder, R. 1995. "periodization and the theory of literary History". In Robert rehder.com/site/Essays/periodization_1.html