آتشسودا، م. ع. 1383. رؤیای بیداری، فسا: دانشگاه آزاد اسلامی واحد فسا.
آسابرگر، آ. 1380. روایت در فرهنگ عامیانه، رسانه و زندگی روزمره، ترجمه م. ر. لیراوی. تهران: سروش.
اکو، اُ. 1388. «ساختارهای روایی در فلمینگ». ارغنون، ترجمه ح. یوسفی. (25): 227- 253.
امینی، م. ر. 1390. «اندازه سخن و پیوند آن با زمان و سرعت در ادبیات فارسی». پژوهش‌های زبان و ادبیات فارسی، 10(2): 87-102.
باخرزی، ا. ی. 1383. اوراد الاحباب و فصوص الآداب، به کوشش ا. افشار. تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
بارت، ر. و تودوروف، ت. و ج. پرینس. 1394. درآمدی به روایتشناسی، ترجمه ه. رهنما. تهران: هرمس.
بامشکی، س. 1391. روایتشناسی داستان‌های مثنوی، تهران: هرمس.
بهار، م. ت. 1386. سبک‌شناسی یا تاریخ تطور نثر فارسی، ج 2. تهران: زوار.
ــــــــ . 1387. از اسطوره تا تاریخ، تهران: چشمه.
پارسانسب، م. 1390. «مأخذشناسی تحلیلی حکایاتی از مثنوی». مطالعات عرفانی، د 1 (14): 31-54.
پاینده، ح. 1392. گشودن رمان: رمان ایران در پرتو نظریه و نقد ادبی، تهران: مروارید.
پرینس، ج. 1395. روایت شناسی: شکل و کارکرد روایت، ترجمه م. شهبا. تهران: مینوی خرد.
پند پیران. 1357. به تصحیح ج. متینی. تهران: انتشارات بنیاد فرهنگ ایران.
تدینی، م. 1388. پسامدرنیسم در ادبیات داستانی ایران، تهران: نشر علم.
تودوروف، ت. 1382. بوطیقای ساختارگرا، ترجمه م نبوی. تهران: آگاه.
ــــــــــ . 1388. بوطیقای نثر: پژوهش‌هایی نو درباره حکایت، ترجمه ا. گنجیپور. تهران: نشر نی.
توکلی، ح. ر. 1389. از اشارت‌های دریا: بوطیقای روایت در مثنوی، تهران: مروارید.
تولان، م. 1388. روایتشناسی: درآمدی زبان‌شناختی - انتقادی، ترجمه ف. علوی و ف. نعمتی. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
حسنلی، ک. و ن. دهقانی. 1389. «بررسی سرعت روایت در رمان جای خالی سلوچ». فصلنامه زبان و ادبیات پارسی، 4: 37-63.
خانقاهی، ا. ط. 1374. گزیده در اخلاق و تصوف، به کوشش ا. افشار. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
خواجوی کرمانی، ک. 1306. روضه الانوار، به کوشش ح. کوهی کرمانی. تهران: بی‌جا.
دادجو، د. و ا. شیروانی شاعنایتی. 1394. «سرعت روایت در رمان خشم و هیاهو». پژوهش‌های نقد ادبی و سبک‌شناسی، 19(3): 81-106.
دهقانی، ن. و س. حسامپور. 1392. «بررسی عوامل مؤثر بر شتاب روایت در رمان شازده‌احتجاب». ادب پژوهی، 26: 25-48.
زمانی، ک. 1385. شرح جامع مثنوی معنوی، ج 1و2. تهران: اطلاعات.
شمیسا، س. 1382. سبک‌شناسی شعر، تهران: فردوس.
ــــــــــ . 1384. سبک‌شناسی نثر، تهران: میترا.
صافی، ح. 1394. شناختنگری در ادبیات داستانی: رویکردی زبان‌شناختی، تهران: سیاه‌رود.
صالحی، پ. 1394. «نگرشی تحلیلی بر سرعت روایت در رمان‌های جای خالی سلوچ و موسم الهجره إلی الشمال با تکیه بر نظریه روایتشناسی ژرار ژنت». متن‌پژوهی ادبی، 66: 37-64.
صفا، ذ. ا. 1385. تاریخ ادبیات در ایران (خلاصه جلد سوم: بخش اولودوم) تلخیص از م. ترابی. تهران: فردوس.
طلائی م. و م. ر. نصر اصفهانی. 1395. «تحلیل عملکرد گونه روایت و شتاب منفی داستانی در زبان غنایی (مطالعه موردی: منظومه مهر و ماه جمالی دهلوی)». جستارهای زبانی، د 7. 33(5): 119-148.
عثمان، م. 1358. فردوس المرشدیه فی اسرار الصمدیه، به کوشش ا. افشار. تهران: انتشارات انجمن آثار ملی.
عثمانی، ا. 1388. ترجمه رساله قشیریه، تصحیحات و استدراکات ب. ا. فروزانفر. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
عطار، ف. 1386. مصیبت‌نامه، تصحیح و تعلیقات م. ر. شفیعی کدکنی. تهران: سخن.
ــــــــ . 1390. تذکره الاولیاء. بررسی وتصحیح متن، توضیحات و فهرست‌ها از م. استعلامی. تهران: زوار.
عمادی، ن. 1388. «بررسی مفهوم سرعت نثر و ارتباط آن با ایجاز و اطناب با نگاهی به مرزبان‌نامه»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه شیراز.
فروزانفر، ب. ا. 1333. مآخذ قصص و تمثیلات مثنوی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
فروید، ز. 1392. روش تعبیر رؤیا، ترجمه م. حجازی و م. ساعتچی. تهران: جامی.
لوته، ی. 1388. مقدمه‌ای بر روایت در ادبیات و سینما، ترجمه ا. نیک‌فرجام. تهران: مینوی خرد.
مارتین، و. 1389. نظریه‌های روایت، ترجمه م. شهبا. تهران: هرمس.
منتخب رونق المجالس و بستان العارفین و تحفه المریدین .1354. به تصحیح ا. ع. رجائی. تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
منور میهنی، م. 1388. اسرار التوحید فی مقامات الشیخ ابی سعید، تصحیح و تعلیقات از م. ر. شفیعیکدکنی. 2ج. تهران: آگه.
مولوی، ج. 1385. کلیات مثنوی معنوی، به کوشش و اهتمام ر. ا. نیکلسون. تهران: انتشارات طلوع.
میرزایی، م. س. و م. صالحینیا. 1394. «تحلیل روایی عنصر زمان در حکایتی از مثنوی «محیط اعظم» بیدل دهلوی». فصلنامه مطالعات شبه قاره، د 7 (22): 107-134.
وحدانیفر، ا. ؛ صرفی، م. ر. و بصیری، م. ص. 1395. «بررسی سرعت روایت در حکایت‌های گلستان سعدی بر اساس نظریه ژنت». فنون ادبی، 17(4): 33-50.
هزار حکایت صوفیان. 1389. تصحیح ح. حاتمیپور. تهران: سخن.
)