تحلیل هویت اجتماعی‌ مانلی ‌نیما براساس تحلیل انتقادی‌ گفتمان

نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیأت علمی تمام وقت گروه زبان و ادبیات فارسی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد آستارا ، دانشجوی دکتری دانشگاه خوارزمی تهران، زبان و ادبیات فارسی

2 استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی تهران

3 دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی تهران

10.22124/naqd.2019.11221.1558

چکیده

پژوهش حاضر شعر روایی ‌مانلی(1324-1336) را به وسیلة ‌تحلیل انتقادی‌ گفتمان با رویکرد نورمن فرکلاف بررسی می کند. این تحقیق کیفی ایدئولوژی نیما و جامعه را در قبال هویت اجتماعی طبقات روشنفکر و محروم جامعه روشن می سازد. از این رو مسئله‌ هویت اجتماعی کنشگران روایت در گفتگوها، صحنه‌سازی‌ این شعر روایی ‌مورد توجّه قرارگرفت. پری ‌و مانلی‌ دو شخصیّت خیالی ‌بازنمایی از ایدئولوژی و زیست جهان جامعه ایرانی درسالهای1324-1336 هستند. نیما در تقابل باگفتمان حاکم و سایر گفتمان‌ها مانلی را به‌ مدت 1۲ سال می‌آفریند. مانلی نماد گریز از واقعیّت و اجتماع به سوی ناکجا آباد (کشور دریا) در روند تحولات اجتماعی است. یأس و گریز مانلی‌ از اجتماع فاسد خود در پایان روایت، به اوضاع جامعۀ بعد از کودتای 28 مرداد 1332 شمسی می‌ماند. این اثرنیما سیرسرنوشت جبرطبقاتی را به سوی آرمانشهرتوصیف می کند. گردآوری داده‌ها به شیوة اسنادی و هدفمند بوده است و متن به شیوة توصیفی-تحلیلی بررسی می‌شود.

کلیدواژه‌ها

نقد و نظریه ادبی

دوره 4، شماره 2 - شماره پیاپی 8
پاییز و زمستان 1398
صفحه 7-30

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار