استعاره‌های مفهومی دربارۀ زنان در شعر سه شاعر زن افغانستانی مطالعۀ موردی: محجوبه هروی، حمیرا نکهت‌ دستگیرزاده، باران سجادی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

2 استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

شاعران زن در افغانستان با توجه به شرایط گفتمانی و تجربۀ زیسته بازنمایی‌های متعددی از موضوعات شعری ارایه داده‌اند. استعاره‌هایی که با محوریت زن ساخته شده تصویری از وضعیت و موضع زنان در افغانستان به دست می‌دهد. ما در این مقاله به سراغ استعاره‌های زن در شعر سه شاعری می‌رویم که هر کدام طیفی از شاعران و مردم افغانستان را نمایندگی می-کنند. محجوبه هروی به ذهنیت سنتی نزدیک‌تر است. او از نظرگاه سنتی نسبت به زنان فاصله نگرفته و جز اعتراضاتی اندک در همان چارچوب سیر می‌کند. حمیرا نکهت از موضع یک زن سنتی آغاز می‌کند اما هر چه جلوتر می‌رود دیدگاه‌هایش مدرن‌تر می‌شود. جایگاه زن در شعر او از وضعیت انفعال و انعطاف به فعال بودن تغییر می‌کند. او تا آخرین لحظات عمر ارتباطش را با سنت فرهنگی قطع نکرده و پیوسته خواهان اصلاح آن است. باران سجادی از همان آغاز با موضع سنت‌شکنانه وارد شده و با تابوشکنی‌های متعدد بر آن است که از سنت بگذرد نه اینکه آن را اصلاح کند. پیکرۀ متنی تحقیق، آثار این سه شاعر و شیوۀ کار تحلیل محتواست. ابتدا همه استعاره های زن در شعر هر یک از سه شاعر مذکور را استخراج کردیم و سپس با تعیین انگاره ها و کلان استعاره ها به تحلیل استعاره ها برای دست یافتن به نظام ذهنی هر شاعر مبادرت ورزیدیم.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Conceptual metaphors about women in the poetry of three Afghan women poets case study: Mahjobeh Heravi,' Hamira nokhat dastgirzadeh' Baran Sajadi

نویسندگان [English]

  • Afsaneh Habibzadeh 1
  • Seyed Mahdi Zarghani 2
1 PhD student of Persian language and literature, Faculty of Literature and Humanities, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
2 Professor of Persian Language and Literature, Faculty of Literature and Humanities, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
چکیده [English]

Female poets in Afghanistan have presented many representations of poetic subjects according to the discourse conditions and lived experience. The metaphors made with the focus on women give an image of the situation and position of women in Afghanistan. In this article, we look at the metaphors of women in the poetry of three poets, each representing a range of poets and people of Afghanistan. Hervey's veil is closer to the traditional mentality. She has not distanced herself from the traditional point of view towards women and except for a few objections, she walks in the same framework. The position of women in his poetry changes from passive and flexible to active. Until the last moments of his life, he did not cut off his connection with the cultural tradition and constantly wants to reform it. Baran Sajjadi has entered from the very beginning with a tradition-breaking stance and with numerous taboos, he intends to bypass the tradition rather than correct it. The textual structure of the research is the works of these three poets and the method of content analysis. First, we extracted all the female metaphors in the poetry of each of the three mentioned poets, and then, by determining the metaphors and macro metaphors, we analyzed the metaphors to find the mental system of each poet.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Conceptual metaphors
  • Afghan women'؛ s poetry
  • Mahjuba Heravi
  • Humira Nakhat
  • Baran Sajjadi